De vrijwilligers van de woensdagochtendgroep aan het werk in het nationaal park De Hoge Veluwe. We noemen ons DE WRATTENBIJTERS omdat we ooit voor deze zeldzame sprinkhaan een terrein geschikt hebben gemaakt om hun overlevingskansen te vergroten.
Het nog steeds desolate landschap wordt nu wel opgesierd door de diverse bloeiende grassoorten, soms in een allerlei rossige kleurtjes. Her en der zie je ook diverse rood en roze gekleurde zwammetjes en gele slijmzwammen. Het was een aangename temperatuur om daar te werken. De pauzes zijn ook weer als van ouds, altijd een goed sfeertje. Een of twee woensdagen nog en dan zijn we daar wel klaar denk ik. Geen vlinder gezien, wel een boszandloopkever.
 |
| Boszandloopkever |
Werken in de gloeiende hitte, in een desolaat landschap. We waren met weinig vrijwilligers. Toch lekker opgeschoten, veel van de rare dennen hebben het loodje gelegd, ook veel Bospest uitgetrokken.
Wat was de bedoeling, na een lange tocht te voet of met de auto naar het werkgebied, waar we, je raad het al dennen moeten rooien. Dennen die een beetje raar kort zijn, aangevreten door het wild. Het weer was redelijk , wel een frisse wind en na een waarschuwen dat er een fikse regenbui aankwam, vervroegd gestopt met werken en net voor de hoosbui weg gegaan. Schuilen in de te kleine kar was geen optie. We hadden ook een gast, Billie de pup van Anneke. Wat een lieve druktemaker.
 |
| Gewone dennenzwavelkop. |
