Voor de eerste keer lag er een beetje sneeuw, toch een mooie gezicht, al was het wel mondjes maat. We zijn verantwoord aan het meanderen gegaan langs de heuvel. De afstand van en naar de kar wordt al maar langer en dus is goed dat men wat brood mee had genomen. Nee, niet om op grond te gooien om de weg terug te vinden, maar om de barre tocht naar de werkplek en weer terug, niet onbelangrijk vanwege de koffie, zonder de gevreesde hongerklop te voltooien. De pauze werd door Klaas opgeluisterd met een fikkie in de vuurkorf en met het nodige gerook, wel op de longen natuurlijk, en laat ik niet vergeten dat we twee flessen gluhwein geproefd hebben, tot op de bodem.
Nu maar de foto's.
Nu maar de foto's.
He mis ik dat weer. Maar ik ga di en wo de caminito del rey lopen ook leuk.
BeantwoordenVerwijderen